ليه يا أمي بتسأليني ناسيه إن دمي عربي والأفارقه ولـْـد عمــّي شوفت حزني ودمع عيني حسره ساكنه جوّ قلبي لما زاد ف الدنيا همــّي لما نسيوا الإخوه جيني يومها يا مّـه عشت غلبي لما زادوا كتير ف ذمـّي والشيطان فكــّر يجيني فكره هاقدر أنسي حبي لابن خالي ، وابن عمّي جاب لي حيره زاد أنيني وف ضميري ، هُــمّ شعبي هــمّ سعدي هــُمّ حلمي نبض قلبي يروح وجيني جاب نسيم الحب غربي وف عروقهم يجري دمي وف آهات الليل تجيني شمسهم ، وتشد صلبي يامّه زيدي كتير وضمي م المحبه يزيد حنيني نفسي الاقي اخويا جانبي عمره ف يوم مايرضي ظلمي صورته يا مّـه فوق جبيني إن نسيته ، يبقي ذنبي وان عصاني بزيد ف غمي إن لقيته ف يوم نسيني برضه هادعي ف يوم لربي يزيد وبارك ف ابن عمي ماتش كوره مش عريني وليه نقول انه غدر بي يكفي إنه ، إبن أمي